Çocuk Kal Sen....

Bazen onlara bişey olacak korkusuyla çocukça hareketlerini kısıtlıyoruz, onların çocukluklarının verdiği enerjiyi safdışı bırakmaya çalışıyoruz. Aslında yapmamamız gerekir diyorum ama onları koruma içgüdümüz yok mu buna engel oluyor işte :(
 Bugün Liya ile aramızda geçen konuşma beni bu konuda biraz daha rahat olmam gerektiğini hatırlattı. Belki önlem alarak kısıtlamaları en aza indirebiliriz diye düşündüm.
- Anne ben büyüdümmü?
- Tabi kızım büyüyorsun. Sen büyümeyi çok mu istiyorsun?
- Evet çok istiyorum.
- Neden kızım?
- Çünkü büyürsem birşeyleri kırıp dökmem, koşturmam, zıplamam
- Ama kızım biz büyüğüz ama bizde bazı şeyleri kırabiliyor dökebiliyoruz sadece koşturup zıplamıyoruz
- Evet işte bende büyüdüğümde koşturmam zıplamam sizde bana kızmazsınız öyle değil mi?
- Ama biz sen düşeceksin , kendine bir zarar vereceksin diye kızıyoruz yoksa niye kızalım
 Dedim demesinede içim acıdı yani 3.5 yaşında bir çocuk bunu düşünüyor ve büyümeyi bu yüzden istiyorsa demekki yanlış birşeyler var......

Zaman......

30 AĞUSTOS ZAFER BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN...

   Zaman ne çabuk geçiyor Liya artık birçok şeyi kendi yapabiliyor ve mantık yürütebiliyor. Bazen sordukları ve cevapları karşısında hayrete düşüyoruz. Bu günlerde en favori cümlelerimiz neden öyle yaptın Liya ya da neden öyle söyledin Liya dediğimizde "Neden öyle yaptım biliyor musun dur sana anlatayım" oluyor :) Bir de prenseslere takmış durumda durmadan " prensesler böyle yapmaz dimi anne, prensesler bunu demez dimi anne" cümleleri ağzında düşmüyor.
    Bu geçen zamanda değişik neler oldu 2011 eylülde benle birlikte kreşe başlayan Liya'nın Kasım-Aralık ve Ocakta ki üstüste hastalanmaları ve en son gittiğimiz doktorun bronşit olmuş demesi üzerine ben işi o kreşi bıraktı. Üzüldüm mü? Üzüldüm tabiki ortamım çok iyiydi rahattım işyerimi seviyordum en önemlisi Liya gözümün önündeydi ama yinede en başta sağlık geliyor... Kızımın sağlığını kaybetmesindense işimi kaybetmeyi yeğledim. Ama iyiki de bırakmışız kreşi çünkü o zaman bu zaman ufak tefek rahatsızlanmalar dışında çok şükür öyle çok önemli bir hastalanmamız olmadı.
     Bu yaz 15 Haziran'da Ankara'ya gittik. Temmuz 1 de Berkem'in nişanı vardı.  Gitmeden hazırlıklar epey vaktimizi aldı çünkü hem nişan hazırlığı hem hemen ardına (ayın 3'ünde) antalya tatili yorucu ama bir o kadarda keyifli bir hazırlıktı. Çok güzel bir nişan oldu düğün gibi.. Allah mutluluklarını daim etsin inş.

Nişanın 1 gün sonrası sabah 7 de evden çıktık malum Antalya Ankara'ya 7-8 saat öğlen orda olmalıydıkki otele girişimizi yaptırabilelim. Liya ilk kez denizle tanıştı çok sevdi ama sadece suyu topraktan nefret etti. ayak parmaklarının arasına giriyor diye hiç kumsala basmadı hatta denizin içinde bile basmadı toprağa. Kucakta denize girdi kucakta çıktı ve koyduğumuz yerden hiç kımıldamadı :) Kumla oynamak istediğinde ise kucakta kumların üzerine oturttuk sonrada aldık:)10 günlük güzel bir tatil sonrası tekrar evimize döndük ama çok özlemişiz evimizi 1 ay yoktuk neticede :)

    Bugün ailece Kayseriparka Emir'i dinlemeye gittik. Çünkü Liya'nın küçüklükten beri en sevdiği şarkılardan birini söyleyen kişi Emir'di. "ELİNE DÜŞTÜM AŞK" Daha yürümüyordu bile onu dinlerken. Konuşma dersen tek tük kelimeler.. O şarkıyı istediğinde ahh ahh diyip dururdu :)

LİYANIN MARKET MACERALARI :)

 

Kasadayız kasiyer çocuk oldukça kilolu
-anne bu abinin yanakları şişmiş
Ben duymamazlıktan geliyorum tabi kasiyer çocuk da
-anne bu abinin neden yanakları bu kadar şişmiş
... -hadi liya poşeti tutta bunları koyalım
-anne abinin ağzında topitopmu varrr bakimmiii
offfff liyaaaaaa :))))




Yine kasadayız Liya aldığı sakızı göstererek
-anne abi bunu bippp yapsın sonra biz alalım tamammı
kasadaki çocuğun söyleyiş tarzı hoşuna gitmişki tekrarlatma istedi liyaya
-ne yapayım bunu küçük kız?
... -bippp yap abi
Çocukda söylediğine güldü tabii Liyanında bu çok hoşuna gitmiş olmalıki
-anne abi ne kadar sevimli ve hoş değilmi
evet desem bir türlü hayır desem bir türlü :)




Markette dolaşıyoruz Liya yan taraftaki 15 yaşlarındaki çocuğu göstererek ve bağırarak
-anneeee bak tuvalet terliklerini giymiş bide markete onunla gelmiş (çocuğun ayağında sabo terliklerden var bizimde tuvalette tabii :)
-tamam kızımmm (çocuğun duymamış olmasına dua ederek)
-ama anneee hala onunla dolaşıyorrrr (sanki yanında yedek ayakkabı varda )
... -Liya gel bak burda ne güzel çikolatalar var (dikkatini başka yöne çekmem lazım)
-ama anneeee dur ben gidip bi kızayım abiye
-Liyaaaa
arkasından koştum çocuğa yetişemeden kaptığım gibi çıktım marketten :)))

YENİDEN

Ne kadar uzun zaman olmuş buraya yazmayı...
3 gün sonra tam 1 yıl olacak
Aslında sık sık aklıma geliyordu tekrar yazılarıma devam etmek ama bir türlü elim değmedi ne yazıkki :(
Ama artık yeter yani bu kadar ayrı kalmak
Yeniden yazmam lazımki kızım büyüdüğü zaman hatırlamadığı şeyleri okusun ve mutlu olsun
Hatta biz okuyup hatırlayalım ve şaşıralım böyle olmuştu demek diye :)
Neler oldu bu 1 senede şimdi kısa kısa yazayım sonra aralara yerleştiririm tarihleriyle resimleriyle
Liya 1 sene daha büyüdü :)
10 temmuzda Liya ilk defa uçağa bindi ve İtalya'ya gittik
İtalya dönüşü Ankaraya gittik ve Liya orda 6. hastalık geçirdi mahvolduk 10 gün kaldık ama hiç bir şey anlamadım
12 eylülde ben bir kreşin müdüresi olarak işe başladım ve Liya'yla birlikte devam ettik düne kadar
Ve bugün bloguma tekrar başladım cadı içerde uyuyor ben babamızı ve ablamızı beklerken kısa bir özet geçeyim dedim